Początkowo dojście do dworca kolejowego w Kędzierzynie-Koźlu, od strony obecnej al. Jana Pawła II i ul.Kozielskiej, prowadziło przez tory (w miejscu obecnego wiaduktu; torowisko było ok. 2 metry niżej niż obecnie), a następnie drogą między torami w kierunku placu przed dworcem. W trosce o bezpieczeństwo podróżnych w latach 1880-1890, w odległości ok. 250 m od dworca w kierunku południowym, wybudowano nad torami wiadukt drogowy o konstrukcji stalowej. Z wiaduktu prowadził zjazd na plac przed dworcem. Stopień nachylenia dróg wiodących do wiaduktu z obu jego strony (od Kędzierzyna i od Pogorzelca) był dosyć znaczny i stwarzał utrudnienie dla zaprzęgów konnych. Przewoźnicy musieli uwzględniać wielkość przewożonych ładunków. Po oddaniu do użytku nowego wiaduktu pod torami (co nastąpiło w 1915 roku), stary wiadukt nie był już użytkowany i po roku 1920 został rozebrany.
/Petroniusz/