 |
 |
||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Na skwerze przed obecnym Bankiem Śląskim przy obecnej ul. Piastowskiej jeszcze do końca lat 40-tych ubiegłego wieku, stał pomnik poświęcony pamięci 2157 żołnierzy i 72 oficerów ze stacjonującego w Koźlu 62 Górnośląskiego Regimentu Piechoty, którzy zginęli w czasie I wojny światowej. Pomnik uroczyście odsłonił 6 września 1925 roku przewodniczący Rady Miejskiej - Paul Schwarzkopf w 75 rocznicę utworzenia 62 Regimentu Piechoty.
Za  ...
Na skwerze przed obecnym Bankiem Śląskim przy obecnej ul. Piastowskiej jeszcze do końca lat 40-tych ubiegłego wieku, stał pomnik poświęcony pamięci 2157 żołnierzy i 72 oficerów ze stacjonującego w Koźlu 62 Górnośląskiego Regimentu Piechoty, którzy zginęli w czasie I wojny światowej. Pomnik uroczyście odsłonił 6 września 1925 roku przewodniczący Rady Miejskiej - Paul Schwarzkopf w 75 rocznicę utworzenia 62 Regimentu Piechoty.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Za .
W latach powojennych Komitet Pomnika niestrudzenie pracował nad urzeczywistnieniem swoich planów. Mimo trudności ekonomicznych udało się zebrać fundusze, aby w starym garnizonie móc wznieść godny pomnik poległym. Pomnik poświęcono 6 września 1925 r. „Dni lat 62.” w ich starym mieście garnizonowym rozpoczęły się w sobotę uroczystą kolacją w hotelu „Kronprinz”, na której szefowie władz z asesorem Skibą jako przedstawicielem starosty, burmistrza Reisky, proboszcza garnizonu, Geistl. Uczestniczyła m.in. Rada Kollar. Około godziny 20:00 przez odświętnie udekorowane miasto na Pierścieniu przeszła procesja z pochodniami, składająca się z 80 muzyków i 80 muzyków. Po trzech utworach, procesja maszerowała ulicami miasta z powrotem na ring, gdzie po modlitwie wielki tatuaż dobiegł końca. Wrażenie było ogromne i można powiedzieć, że muzyka pod dyrekcją głównego muzyka Elgera, minstreli pod dyrekcją dawnego bębna pułku autobusowego, rozwiązała swoje zadanie znakomicie. Niedziela zobaczyła Cosel w odświętnie udekorowanych szatach przy cudownej pogodzie. Nabożeństwa odbyły się we wszystkich kościołach o godzinie 9:30. Do kościołów wprowadzano wiernych z muzyką. Już rano sądzono, że Cosel nie będzie w stanie ogarnąć ludzi, którzy napływają ze wszystkich stron. Posuwające się z muzyką i flagami kluby wojenne itp. zajęły swoje pozycje na dziedzińcu koszar i pomaszerowały na ring, gdzie przy odgłosie marszu paradnego gen. gen. porucznika ks. Pojawił się Wolff. Po otrzymaniu meldunku dowódcy parady podpułkownika Hoffmanna, pułkownik w stanie spoczynku Schwerk (ostatni Friedenskdr. III./62) przemówił do tysięcy uczestników festiwalu. Następnie utworzono korowód na odsłonięcie pomnika. Najbardziej podnoszącą na duchu częścią festiwalu pułkowego było odsłonięcie pomnika ku czci poległych towarzyszy pułku. Wokół pomnika ustawiono flagi. Z tradycyjnej kompanii w uroczystości wzięło udział 1 oficer, 8 podoficerów i 5 mężczyzn. Uroczystość otworzył przemówieniem przewodniczący komitetu ds. pomników, emerytowany porucznik Mußhoff. Ostatni pokojowy i pierwszy wojenny dowódca pułku, generał porucznik Ekscelencja v. Wolff, wcześniej. Po przemówieniu, które zostało przyjęte z wielkim aplauzem przez uczestników, okładka pomnika opadła, a muzyka w przytłumionym tonie piosenki: „Miałem towarzysza” grał. Główny mówca przekazał następnie pomnik miastu Cosel. Burmistrz Reisky przejął pomnik i w uroczystym przemówieniu oddał hołd służbom pułku i dobremu współistnieniu lat 62. z obywatelami miasta Cosel. Po uroczystym akcie odbył się marsz paradny na ring, który był prawdziwym ludowym świętem w strzelnicy i salach karczm. Pomnik 62 został wzniesiony w miejscu, w którym ówczesny szef rady miejskiej dyr. Schwarzkopf witał żołnierzy z powrotem do domu po I wojnie światowej. Z III Górnośląskiego Pułku Piechoty 62 zginęło w czasie wojny heroiczną śmiercią 72 oficerów, 2157 podoficerów i mężczyzn. Na płycie z brązu przymocowanej do podstawy pomnika widniał napis: Upadły bohater III Oberschlesa. Inf.-Reg. Nr 62. Pomnik stał na swoim miejscu jeszcze w 1960 roku. Tylko tablica została usunięta. Raz za razem przed pomnikiem były kwiaty na cześć zmarłych. Za:
|
|||||||||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|