Obóz znajdował się w Sławięcicach, przy drodze (obecnie ul. Spacerowa) prowadzącej do stacji kolejowej. Początkowo był to jeden z wielu w okolicy obozów żydowskich (Judenlager). Jego budowę rozpoczęto w roku 1942 siłami około 350 Żydów przywiezionych ze Sławięcic w marcu lub kwietniu z obozu na Górze św. Anny. Na przełomie lat 1943/1944 przeniesiono do niego większość więźniów Żydów z obozów pracy w rejonie koźleckim. Liczba więźniów osiągnęła kilka tysięcy. W dniu 1 kwietnia 1944 obóz został podporządkowany obozowi koncentracyjnemu Oświęcim III i stał się jednym z jego podobozów. Od tej chwili w dokumentach figuruje pod nazwą "Arbeitslager Blechhammer". Obóz otoczony był ogrodzeniem, wzdłuż którego stały betonowe wieże strażnicze. Obóz stanowiło 25 drewnianych baraków mieszkalnych i szpitalnych (o wymiarach okołu 7,5 na 40 metrów, baraki-ustępy, umywalnie, warsztaty i podziemne magazyny. Po przejęciu obozu przez SS w północno-wschodnim narożniku obozu wybudowano krematorium. Obecnie istnieje kilka budynków z danego obozu. Na jego terenie ustawiono również pomnik martyrologii więźniów. Więcej informacji na Wikipedii .
/Petroniusz/