Wzniesiony w 1 połowie XIX w. przez rodzinę Walliczków, dziedzicznych właścicieli wolnego sołectwa (Erbscholtiseibesitzer) w Gościęcinie. Był to budynek murowany z cegły, potynkowany, założony na planie prostokąta, częściowo parterowy, częściowo dwukondygnacyjny, z użytkowym poddaszem, nakryty dosyć skomplikowanym dachem łamanym z lukarnami i powiekami. W jednej z elewacji bocznych posiadał parterowy trzyboczny ryzalit, zamknięty niewielkim balkonem. W dłuższej elewacji znajdował się dwukondygnacyjny ryzalit, zamknięty trójkątnym przyczółkiem. Na skrzyżowaniu kalenic dachów wznosiła się niewielka wieżyczka. Elewacje miały skromny charakter, z dekoracji widoczne są opaski wokół otworów okiennych i kordonowy gzyms między kondygnacjami.
Katalog zabytków sztuki w Polsce